Τι γινεται οταν σε στοιχειωνουν τα ονειρα σου ακομα και στον υπνο?
Οταν τα "αφημενα 90αρια" σε κυνηγανε παντου...
Οταν δεν χωρας πουθενα αλλα δεν ξεκινας και για αλλα μερη..
Οταν νοιωθεις πως ζεις σε μια κουνια , ενα εκκρεμες που σε παει απο το ενα ακρο στο αλλο, στην καλυτερη των περιπτωσεων, αλλα δεν περνεις το ρισκο να πεταξεις..
Τοτε δουλευα πολλες ωρες , σε ενα καταθλιπτικο περιβαλλον , χρονο για μενα δεν ειχα - και ισως οι περισσοτεροι να ζουν χρονια τωρα καπως ετσι , εγω ομως δεν το αντεχα!
Εψαχνα την δευτερη ευκαιρεια της ζωης μου!Γι αυτο εψαχνα για δευτερη ή για μια αλλη δουλεια .Παντα ειχα αναγκη το καινουριο και το διαφορετικο στη ζωη μου.Ωσπου επεσα σε μια αγγελια που ζητουσαν ατομα να απασχολησουν παιδακια σε παρτυ ως κλοουν!! Αυτο ειναι ! Τους πηρα τηλεφωνο και κανονισα να παω-ποτε δεν πηγα. Το συζητησα με μια συναδελφο κ καλη φιλη καθως γυρνουσαμε σπιτι ... απο τοτε εμεινε η εκφραση να μου λεει καθε φορα που ελεγα οτι θα κανω κατι και τελικα δεν το εκανα ," κλοουν η περιπτωση!"
Αυτο φοβαμαι και τωρα...
Λες να ειναι κλοουν η περιπτωση?
Μπορει..
Ομως οταν κοιμασαι και ακους μια φωνη στον υπνο σου να σου λεει " Το ονειρο σου σε περιμενει στη γωνια και εσυ καθεσαι και μαλακιζεσαι ασυστολλως.." τοτε , φανταζομαι αλλαζουν τα πραματα.
'Η τουλαχιστον θα επρεπε να αλλαξουν.
Λογικα, οι αναγκες ενος ανθρωπου διαφοροποιουνται απο εποχη σε εποχη ..σωστα?Αλιμονο αν δεν ειναι ετσι!Δεν εξηγηται διαφορετικα πως γινεται η καθε εποχη να μου φερνει νεες εικονες και νεα "θελω" , αλλα κανενα απο αυτα σαν ιδεα να μην ωριμαζει μεσα μου!
Δεν προλαβαινουν να ωριμασουν!Ξεκιναει το επομενο 100αρι!
Διαφορετικα , θα πρεπει να ριξω το φταιξιμο στο "συστημα" για αλλη μια φορα , κατι που εχω πει οτι πρεπει να το κοψω πια...
Χθες ενας φιλος μου ειπε " (...) μιλα μου οπως μιλας στον καθρεφτη (...) "
Τωρα συνειδητοποιω οτι στον καθρεφτη πλεον μονο ψαχνω για ρυτιδες.
Μαχη με το χρονο απο ολες τις πλευρες..μονιμος εχθρος ( και φιλος σε καποιες περιπτωσεις ισως...)
Αυτο ειναι το "μαρτυριο του σκυλου".Ετσι το ονομασα εγω γιατι μοιαζω πολλες φορες με εναν σκυλο που κυνηγαει την ουρα του.
Τα ονειρα θελουν χρονο, υπομονη κ επιμονη. Τωρα λοιπον ξερω τι χρειαζομαι!
Τι να κανω ομως που εχω πολλα ονειρα και ειμαι φυσει ανυπομονος ανθρωπος?
Τι να κανω που πλεον εχω αλλαξει και τρομαζω που περναω μια φαση οπου ουτε την ουρα μου δεν θελω να κυνηγησω?
Μετα σκεφτομαι διαφορετικα..
Συμφιλιωνομαι με την Μαρια και την βλεπω πιο ανθρωπινα..οχι για να δικαιολογησω την απραγια της,οχι.
Σαυτη τη ζωη ενα απο τα πραγματα που ειναι ταυτοχρονα ελαχιστο αλλα κ απεριοριστο , ειναι ο χρονος.
και συνηθως οταν δινεις χρονο..ολα βρισκουν τον ρυθμο τους.
