Σεπτεμβρίου 05, 2009

Ξηρο καλοκαιρι στη μεση του πουθενα

Αυτη η πολη ειναι σκετη καταθλιψη "
"οξυγονο..εχω αναγκη"
κουραση και ειναι μονο φθινοπωρο..
κουβαρι,ινες κατω πανω απεναντι
αισθηματα εικονες μουσικες ονειρα σχεδια χρωματα σχηματα
εφυγαν.ακολουθουν.
Χαμογελαει.
παλιο πετρινο το σπιτι με κληματαρια.την ανεμιζει το αερακι..
ασπρισμενο τραπεζι, φτηνο ξυλο.
η ιστορια ειναι εκει.
χωρις καρεκλες..χρυσαφια χωραφια γυρω,στο βαθος μπλε.
απεραντο κ γαληνιο
ζωηρο χρυσαφι.
χαμογελαει.
δεν φευγω.
θα επιστρεψω.
Χαμογελαει.
τραγουδα..



Βάλε φωτιά σε ό,τι σε καίει, σε ό,τι σου τρώει την ψυχή
Έξω οι δρόμοι αναπνέουν διψασμένοι, ανοιχτοί

Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
Ζήσε μαζί μου στον αέρα, στη φωτιά στη βροχή
Μας περιμένουν άδειες μέρες ραγισμένοι ουρανοί
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή

Τα λόγια μου είναι μια ανέλπιδη ευχή
Σβησμένα φώτα μέσα στο άχαρο δωμάτιο
Και αν τ' άφηνες θα καίγαν τη σιωπή
Και θα διαλύαν το κρυμμένο σου παράπονο

Βάλε φωτιά σε ό,τι σε καίει σε ό,τι σου τρώει τη ψυχή
Υπάρχει ακόμα υπάρχει κάτι που δεν έχει χαθεί
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
Ζήσε μαζί μου στον αέρα, στη φωτιά στη βροχή
Μας περιμένουν άδειες μέρες ραγισμένοι ουρανοί
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή



Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή